เมื่อความฮักสลายมลายลงเป็นผงดิน
กะเหลือแต่เพียงกลิ่นอุ่นไอที่คุ้นเคย
สองยามเซ่าฮอดแลงล่วงเลย
จนว่าค่ำกะยังเฮ็ดใจอยู่บ่เซา

ได้ยินข่าวว่าเจ้าสิเข้าพาขวัญ
อกน้องนั้นมันยินดีทั้งน้ำตา
โตอ้ายได้ขี่ซ้างกั้งฮ่มเป็นพระยา
กะไลลาลืมสิ้นบ่ต้าวหา โอ้….

* ฟังเด้ออ้าย หล่าสิเว้าสู่ฟัง
ความผิดหวังให้ตกน้องสาเด้ออ้าย
ฮักคือเก่าแม่นเจ้าสิย่างทางใด๋
คั่นเขาถิ่มไป น้องสิถ่าอ้ายต้าวคืน

** ฮักคือเก่าฮักเจ้าบ่เปลี่ยนแปลง
ฮักเจ้าแฮงแพงเจ้าปานหน่วยตา
ฮักเจ้าหลายสิฮักเจ้าไปจนกว่า
ฮอดชาติหน้ามื้อฟ้าพังสลาย
ฮอยฝังจำยังแน่นแก่นอยู่เด้ออ้าย
โดนป่านใด๋กะยังจำอยู่คือเก่า
บุญชาตินี้บ่พอสิได้เป็นคู่เจ้า
แฟนเก่าที่เฮาบ่เซาลืม

(ลำ) พอแต่เปิดผ้าม่านกั้ง
แจ้งสว่างน้อกลางใจ
อ้ายไปมีผู้ใหม่ ไปนำเขาจ้อย
ยังบ่ทันได้เฮ็ดใจ หัวใจสวอย
น้ำตานางย้อย ไหลย้อยยามหย่าง

Solo

(ซ้ำ *, **)