เนื้อเพลง มนุษย์
หยิบกุญแจที่เขาโยนทิ้งมา ใส่ลงในมือขวาแล้วหายไป
ขยับการเดินจนเท้าเริ่มเข้าใจ จนผ่านเวลา
ไม่มีเมืองที่สีของแสงไฟ ส่องประกายให้ฟ้าที่มืดลง
คงต้องจมกับฝันลม ๆ ตลอดเวลา
หลบในมุมที่คิดว่าเข้าที สกัดเคมีหลากสีมันขึ้นมา
ปล่อยให้พาให้ฉันได้ล่องลอย สู่จักวาล
หากว่าเธอนั้นคิดจะยินยอม ให้หลับตามองจะเห็นความเป็นมา
ว่าสิ่งที่พาให้ฉันได้พบเจอ มันคืออะไร
เราคือมนุษย์ผู้ร้าวราน เราคือมนุษย์ไม่ได้ความ
ยังคงมีความต้องการ จะกลืนกินและดำดิ่งลึกให้นาน
เราคือมนุษย์ผู้ร้าวราน เราคือมนุษย์ไม่ได้ความ
ยังรอแม้จะแสนนาน มีเพียงแค่วันที่ฉันต้องการ
หยิบกุญแจที่เขาโยนทิ้งมา ใส่ลงในมือขวาแล้วหายไป
ขยับการเดินจนเท้าเริ่มเข้าใจ จนผ่านเวลา
ไม่มีเมืองที่สีของแสงไฟ ส่องประกายให้ฟ้าที่มืดลง
คงต้องจมกับฝันลม ๆ ตลอดเวลา
เราคือมนุษย์ผู้ร้าวราน เราคือมนุษย์ไม่ได้ความ
ยังคงมีความต้องการ จะกลืนกินและดำดิ่งลึกให้นาน
เราคือมนุษย์ผู้ร้าวราน เราคือมนุษย์ไม่ได้ความ
ยังรอแม้จะแสนนาน มีเพียงแค่วันที่ฉันต้องการ